Bodem

45% van het oppervlak van het Vlaamse Gewest bestaat uit landbouwgrond. Die landbouwbodems vormen een belangrijk koolstofreservoir. Via aangepast beheer van de akkers en graslanden kan meer koolstof opgeslagen worden. Met andere woorden, een goede landbouwpraktijk kan de ‘koolstofsequestratie’ verhogen. ILVO voert onderzoek naar de verhoging van de koolstofopslag door middel van aangepaste (bodem)beheersmaatregelen zoals organische bemesting, bodemverbeterende middelen, niet-kerende bewerking, agroforestry en graslandbeheer. Verder voert het ILVO ook onderzoek naar de valorisatie en de financiering van de koolstofopslag in landbouwbodems met bijzondere aandacht voor de sterk verstedelijkte context in Vlaanderen.

Lachgasemissies (N₂O) uit bodems maken een belangrijk deel uit van de totale broeikasgasemissies uit de landbouwsector. De processen die leiden tot verhoogde N₂O-emissies uit bodems worden door ILVO volop onderzocht. Daarnaast wordt ook onderzoek gedaan naar alternatieve teeltsubstraten, om het gebruik van witveen te vermijden. De ontginning en het transport van witveen zorgt voor een hoge CO₂ uitstoot. ILVO zoekt naar alternatieve substraten op basis van lokale en hernieuwbare grondstoffen.
Een gezonde bodem, waar bodemorganische koolstof de motor van is, is tot slot ook een belangrijk instrument voor de adaptatie aan diverse klimaatuitdagingen. Een bodem in goede conditie heeft een groot waterbergend vermogen, belangrijk bij toenemende droogte, en bevordert infiltratie en drainage, van belang bij toenemende wateroverlast. Het ILVO bestudeert maatregelen voor een reductie van de bodemverdichting om de waterhuishouding te verbeteren en maatregelen om bodemerosie tegen te gaan. Daarnaast onderzoekt het ILVO de relatie tussen het bodemmicrobioom en de weerbaarheid van de plant tegen plantenziektes.

Benieuwd naar ons bodemonderzoek?