Onderzoeksproject Naar een bedrijfseconomische en milieukundige win-win door efficiënter voedergebruik in de varkenshouderij

Algemeen kader

Op welke manier kunnen varkenshouders de voederconversie van hun varkens snel, praktisch en juist bepalen en deze vervolgens efficiënt optimaliseren? Op deze vraag hebben UGent- en ILVO-onderzoekers gewerkt in het onderzoeksproject VLEVAVC. In de varkenshouderij bestaat er een discrepantie tussen de voederconversie die men in een experimentele onderzoeksomgeving kan bereiken en de resultaten die men (slechts) boekt op sommige praktijkbedrijven. Dit onderzoeksproject brengt de factoren naar boven die de voederconversie beïnvloeden en legt de kritieke punten bloot. Er wordt werk gemaakt van een gestandaardiseerde berekening van de voederconversie, want tot nu toe gebruikt men op het terrein verschillende berekeningswijzes door elkaar. De onderzoekers gaan ook na of de voederwaarde nauwkeuriger valt te voospellen met labanalyses en in het bijzonder met de NIRS techniek.

Onderzoeksaanpak

Het project is inmiddels afgerond. Via een participatieve en hands on aanpak is ereen nieuw kengetal ontwikkeld om voederefficiëntie op een gestandaardiseerde manier te berekenen. De onderzoekers konden intensief samenwerken met een groot aantal praktijkbedrijven en met verschillende stakeholders. Er zijn enquêtes afgenomen en de bedrijfsdata zijn in detail doorgelicht. De verschillen in productieresultaten zijn op deze manier blootgelegd. Op basis van 80 voeders die in vivo geanalyseerd zijn, werden in vitro methodes geanalyseerd en NIRS calibraties ontwikkeld voor de voorspelling van het netto-energiegehalte.

Relevantie/Valorisatie

Bij de opfok van vleesvarkens is 60-70% van de kosten te wijten aan het voeder. Wanneer de varkenshouders hun voederkwaliteit en voederbenutting op een betaalbare, snelle manier kunnen bepalen, is dat dus hoogst relevant. De benutting van voeder op een gestandaardiseerde manier meten was een eerste stap. Samen met de stakeholders is er een nieuw kengetal ontwikkeld: karkasgroei per kg voeder. Dit staat uitgelegd op de website van het Varkensloket onder '/tools/CGF'. Interessant is dat een hoge karkasgroei per kg voeder sterk blijkt samen te hangen met volgende factoren (waar de varkenshouder op kan werken): het gebruik van pellets bij de vleesvarkens (in vergelijking met meel), het apart afmesten van intacte beren, het regelmatig consulteren van een gespecialiseerde verdelgingsfirma voor ongedierte en automatische systemen voor de ventilatie en het stalklimaat.

Het project VLEVAVC heeft vooruitgang gerealiseerd in het voorspellen van de netto energie van het voeder door analyses van voeder en mest via NIRS. Cruciaal voor het wijdverspreide toepassen van de NIRS-techniek is de beschikbaarheid van een uitgebreide databank met alle mogelijk variaties in voeder- en mestsamenstelling. Deze databank moet momenteel nog verder uitgebreid worden om de nauwkeurigheid en toepasbaarheid van deze techniek te verbeteren.

Financiering

IWT - Instituut voor de aanmoediging door wetenschap en technologie in Vlaanderen